കേരളത്തിലെ തനതായ ശാസ്ത്രീയ നൃത്തനാടകരൂപമാണ് പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടോടെ വികസിതമായ കഥകളി. .കഥാപാത്രങ്ങളുടെ സ്വഭാവം അനുസരിച്ച് പച്ച, കത്തി, കരി, താടി, മിനുക്കു എന്നിങ്ങനെ പ്രധാനമായി കഥകളി ആഹാര്യത്തെ തരം തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. പുരാണങ്ങളില്‍ നിന്നും ഇതിഹാസങ്ങളില്‍ നിന്നുമുള്ള കഥാ സന്ദര്‍ഭങ്ങളാണ് (കഥകളി) ആട്ടകഥകള്‍ക്ക് ആധാരം.
നൃത്തം, നൃത്യം, നാട്യം, വാദ്യം, ഗീതം എന്നെ ഘടകങ്ങളുടെ മേളനമാണ് കഥകളിക്ക് അടിസ്ഥാനം. ചെണ്ട, മദ്ദളം, ചേങ്ങില, ഇലത്താളം എന്നിവയാണ് കഥകളിയുടെ പിന്നണി വാദ്യങ്ങള്‍ . ഗീതം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത് കഥകളി പദങ്ങള്‍ ആലപിക്കുന്ന രണ്ടു പാട്ടുകാര്‍ (പൊന്നാനി, ശങ്കിടി) ആണ്. ഹസ്തലക്ഷണ ദീപികയിലുള്ള 24 അടിസ്ഥാന മുദ്രകളെ അവയുടെ സ്ഥാനത്തിന്റെയും, ചലന രീതിയുടെയും വ്യത്യാസം കൊണ്ട് വാക്കുകളായും വാചകങ്ങളായും രൂപാന്തരം വരുത്തി ഭാവാഭിനയത്തോടെ കഥ പറയുന്ന രീതിയിലാണ് കഥകളി ചിട്ടപെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്.